Zondagmorgen 31 juli was weer zover, de Tulendienst. Een Wieringer kermis is niet compleet zonder tulen en dus was er zondagochtend 30 juli een volle kerk. Ook waren er toeristen op het Tulenfeest afgekomen.
Na de opening door de voorzitster van de Dangsers kwam het koor de Wieringer Sanghers. Bij het koor moesten vooraf eerst wat scherpe afspraken worden gemaakt. De dirigente was de nacht ervoor door een buikgriep overvallen, en moest helaas een afbericht geven.
Gelukkig kon het opgevangen worden, maar voor het optreden moest wel even e.e.a. scherp afgestemd worden. Het koor ging van start met “Wie wil er mee naar Wieringen varen” en ging verder met “Het lied van de Waddenzee”, “Naar de kermis”, “Het dorp” en besloot met het lied “Dans nog eenmaal met mij”. Het ging gelukkig helemaal goed. Het gaf een mooi en vrolijke entree voor het Tulenfeest. Vervolgens kwamen de Wieringer Dangsers van achter uit de kerk op met een dans. Zij vervolgden daarna met nog een aantal dansen.
De dominee hield een praatje over de tulen. Ook kwamen er dit jaar weer kinderen langs om een kermiscentje te verkrijgen. Zij deden ook een aantal bekende kinderdansen. Er was ook een (gepensioneerde) bakkersvrouw die als vanouds het bekende tulenpraatje in het Wierings dialect voordroeg en zij gaf als voorbeeld hoe vroeger de tulen werden gegeten.
Om ca. half twaalf werd op de hoorn geblazen. De bakker kwam binnen met de warme tulen en riep luid en duidelijk: “De tule binne gaar”. Voor iedereen aanwezig in de kerk was er een warme tuul met boerenbutter en ham, wat men zich goed liet smaken.
Het was weer een geslaagd tulenfeest. De schaalcollecte bij de uitgang zorgt ervoor dat er volgend jaar weer warme tulen zijn.